Van uitgave #106–mei/juni 1994
Ik heb ongeveer 50 zwarte walnootzaailingen die zijn gegroeid uit noten die ik afgelopen herfst heb geplant. Ik ben van plan ze dit jaar ergens anders op mijn 30 hectare grote bosperceel te transplanteren. Kunt u mij vertellen of het beter is om ze hier en daar in het bos uit te zetten of ze gelijkmatig verdeeld in een open gebied te planten, en zo ja, welke afstand zou het beste zijn? Mijn doel is om hoge, rechte stammen te produceren die tot hout kunnen worden verwerkt. Natuurlijk besef ik dat ik niet degene ben die er gebruik van zal maken, maar zou het niet mooi zijn geweest als iemand 75 jaar geleden een paar walnoten voor me had geplant? -Alfred M Thornton, Hogansville, Georgia.
Jon Arno antwoordt: Op het eerste gezicht lijkt je vraag een simpele kwestie van bosbouw, maar het is eigenlijk heel ingewikkeld. Er zijn voor- en nadelen aan beide benaderingen, wat zou kunnen wijzen op een meer zorgvuldige aanscherping van uw doelstellingen. Om walnootbomen hoog te laten worden en rechte, heldere stammen te produceren, moeten ze vol staan met concurrerende vegetatie. Om hun groeisnelheid te maximaliseren, moet de concurrentie echter in fasen worden verwijderd naarmate de walnotenbomen volwassen worden. Door ze in een bestaande bosperceel te planten, ontstaat er een intense, zo niet overweldigende concurrentie. Hun groeisnelheid zal worden belemmerd en velen van hen zullen het slachtoffer worden van knaagdieren en andere dieren in het wild. Maar het zal mogelijk zijn om je 50 zaailingen over een groter gebied te verspreiden, en als we eeuwen in de toekomst kijken, zou deze strategie een hoger potentieel voor zelfvermeerdering moeten bieden, generatie na generatie.
De alternatieve aanpak biedt meer mogelijkheden om het proces te beheersen en meer zekerheid dat u of uw directe nakomelingen enig economisch rendement zullen realiseren. Om de groeisnelheid te maximaliseren en tegelijkertijd de bomen te stimuleren om rechte stammen te produceren, moeten ze worden geplant op grondig geploegd land in rijen van 4 ft tot 6 ft uit elkaar en op 4 ft. tot 6 voet. intervallen. Om de zaailingen een goede start te geven, is het belangrijk om het plantoppervlak de eerste jaren bebouwd en onkruidvrij te houden. Ook zal de toepassing van kunstmest en een tijdelijke omheining met kleine mazen helpen de groei te stimuleren en dieren buiten de deur te houden. Walnootbomen groeien de eerste 10 tot 15 jaar snel, maar vertragen zodra ze noten beginnen te produceren. Naarmate de bomen zo volgroeid zijn dat de oorspronkelijke afstand te beperkt is, moet de stand worden uitgedund door elke andere boom te verwijderen of door selectief de minst veelbelovende exemplaren te verwijderen. Er is geen eindig tijdschema voor dit proces, omdat het afhankelijk is van de groeiomstandigheden en het klimaat. Sneller ruimen zal resulteren in een grotere notenproductie, maar door de concurrentie te intensiveren totdat de groeisnelheid merkbaar wordt verminderd, zal uiteindelijk hout van hogere kwaliteit worden verkregen. Bij walnoot moet de wens om snelle groei te zien getemperd worden door het besef dat het deze soort veel tijd kost om het witte spinthout om te zetten in rijk, donkerbruin kernhout. Als ik de keuze zou hebben, zou ik de voorkeur geven aan de gecontroleerde plantaanpak. Zelfs als hout het uiteindelijke doel is, is de notenoogst een absoluut pluspunt, en tientallen jaren later kunnen sommige noten worden gebruikt om een paar walnotenbomen te planten in een gevestigde bosperceel. De kans is echter groot dat de eekhoorns dat voor je zullen doen.
-Jon Arno is houttechnoloog en adviseur in Troy, Michigan.
redactionele opmerking: We kwamen dit tegen in het archief en vonden het de moeite waard om online te delen. Als je van archiefartikelen zoals deze houdt, laat het ons dan weten in de reacties en we zullen meer delen. -Ben Strano
Meld u vandaag nog aan voor e-letters en ontvang de nieuwste technieken en how-to van Fine Woodworking, plus speciale aanbiedingen.
